این آسیب دیدگی بیشتر در بین ورزشکاران رواج دارد و در ورزش هایی که نیاز به ایستادن و یا تغییر مسیر ناگهانی دارند ، از جمله بسکتبال ، فوتبال ، تنیس و والیبال بیشتر دیده می شود.

از علائم  این آسیب درد، تورم و عدم وجود ثبات در حالت ایستاده در فرد است. پارگی رباط صلیبی زانو درجات  مختلفی دارد و بر اساس شدت علائمو محدودیت ها متفاوت خواهد بود.

  از نشانه‌های آسیب‌دیدگیACL می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• معمولاً در هنگام آسیب صدایی از زانویشان شنیده شده است و بلافاصله فرد دچار زانو درد شدید می شود.
• معمولاً در 2 ساعت اول پس از آسیب زانو متورم و گرم شده است.
• احساس ضعف و بی‌ثباتی در زانوی فرد آسیب‌دیده و نیز اقرار به خالی کردن زانو در راه رفتن توسط بیمار.
• عدم توانایی در قرار دادن وزن بدن روی یک نقطه، بدون درد.

اگر این نشانه ها به موقع درمان نشوند، اثرات آن در ماه ها یا سال های بعد خود را نشان می دهند که ممکن است باعث پیچ خوردن و یا ناتوانی در زانو شوند.

مطالعات بسیاری نشان داده است که در برخی ورزش‌ها، پارگی رباط یا آسیب ACL در ورزشکاران زن از ورزشکاران مرد بیشتر است.چنین چیزی به علت وجود تفاوت در فیزیک زنان، قدرت عضلانی و کنترل عصبی عضلانی آنان است. از دیگر علل مطرح شده می‌توان به وجود تفاوت در نحوه قرار گرفتن لگن خاصره و اندام‌های تحتانی (پا)، بالا بودن میزان شلی رباط‌ها در زنان و تأثیر استروژن بر ویژگی‌های رباط‌ها اشاره کرد.

بسته به شدت آسیب دیدگی ایجاد شده درمان آن می تواند متفاوت باشد. در بسیاری از موارد درمان این نوع آسیب دیدگی به وسیله ی جراحی رباط صلیبی پاره شده و سپس یک دوره ی کامل توان بخشی  و تمرینات سبک برای برگداندن مفصل به حالت طبیعی خود انجام خواهد شد. درمانهای اولیه آسیب ACL شامل:

- استراحت: از قرار دادن وزن اضافه روی زانوی خودداری کنید. بهتر است برای راه رفتن از عصای زیر بغل استفاده کنید.

- استفاده از سرما: برای کمتر شدن درد روی زانوی خود یخ بگذارید.  این کار را هر 3-4 ساعت یکبار به مدت 20 تا 30 دقیقه در طی 2 تا 3 روز و یا تا زمانی که درد شما کاهش یافت انجام دهید.

-بانداژ: زانوی خود را محکم ببندید. برای کنترل و جلوگیری از تورم، زانوی خود را بوسیله باند، تسمه و یا ... محکم ببندید.

- بالا نگاه داشتن زانو: در هنگام نشستن و یا دراز کشیدن با قرار دادن یک بالشت زیر زانوی خود آن را از سطح بدن کمی بالا تر ببرید.

-استفاده از زانو بند: از زانو بند های طبی برای جلوگیری از آسیب های بیشتر استفاده کنید.

- استفاده از دارو: از مسکن های ضد التهاب استفاده کنید. استفاده از قرص هایی مانند ادویل (Advil)، آلو (Aleve) و یا مترین (Motrin) به کمتر شدن درد و التهاب زانو شما کمک می کند. اگر چه این دارو ها عوارض جانبی نیز دارند، اما استفاده کم از آنها ضرری ندارد مگر آنکه دکتر شما نظر متفاوتی داشته باشد.

انجام ورزشهای سبک: از تمرین ها و ورزش های کششی استفاده کنید، البته قبل از این کار با پزشکتان مشورت کنید.

برای آسیب های عمیق و جدی رباط زانو، ممکن است به عمل جراحی برای ترمیم رباط احتیاج است.